اول از همه بگم امتحان دیروز ام رو خوب نوشتم! خیلی مزه داد!

عذرخواهی میکنم که کمی دیر اومدم و یادداشتی هم درمورد اکستروفی مثانه در دست ندارم الآن! راستش وضع تا دوهفته آینده حدودن همینه یا بدتر! به خصوص این هفته که امتحان مشکلی هم در پیش دارم (دعا کنید واسم!!!) و اصلن نمیرسم بیام اینجا! (فقط به نظرات رسیدگی کنم احتمالن!)

ولی این قول رو از من داشته باشید که انشاا... بعد از امتحانات ام، اگر عمری بود، با دست پر و مطالب مفید و جالبی برگردم و خلاصه وبلاگ رو تبدیل کنم به مرجع کاملی از همه چیز درباره اکستروفی مثانه! همونطور که شعار وبلاگ ماست!

واقعن الآن که نگاه میکنم مطلب در مورد اکستروفی مثانه واقعن زیاده. فقط یه مسأله هست اونم اینکه توو اینترنت اکثر مطالب مفید که به معنای واقعی کلمه حرفی برای گقتن دارند؛ به زبان انگلیسی اند. طبیعی هم هست. پس برای انتشار نیاز به ترجمه دارند و ترجمه هم نیاز به وقت. برای خودم هم جالبه چون توو این همه سال، این همه مطلب بوده و اصلن من دنبال اش نبودم. حالا انگیزه لازم رو دارم. تازه دارم اکستروفی رو میشناسم! چه بسا از میون این مطالب، سخن تازه و به دردبخوری هم منتشر بشه که به یاری خدا اینطور خواهد بود.

قبلن هم عرض کردم که نه رشته ام تجربی بوده و نه اطلاعات زیادی در علم پزشکی دارم. نه اینکه چیزی ندونم در مورد اکستروفی اما خب... واقعن چیز زیادی نمیدونم! ولی خب... یاد میگیرم!!

به زودی بازخواهم گشت. منتظر ام بمونیدا! به هیچ وجه وبلاگ رو رها نکردم به حال خودش! باز هم عذرخواهی! و همین فعلن! امیدوارم در این مدت کوتاه که فعالیت ام در اینجا کم میشه؛ وبلاگ ما هرچه بیشتر توسط اکستروفرها شناخته بشه... همونطور که گفتم حرف زیاده و وقت کم!

براتون آرزوی موفقیت میکنم.

خداوند حافظ و راهنمای ما باشد.